با توجه به آثار و بركات عزاداري، فلسفه و اهميت آن روشن مي گردد؛ زيرا:

عزاداري و بزرگداشت خاطره اسوه هاي شهادت و ايثار:

الف ـ بزرگداشت از آرمان ها و اهداف بلند آنان است.

ب: احترام و همسويي با شهيدان است.

ج: نوعي ابراز قدرت در برابر قاتلان آنان (طاغوت ها و خودكامگان تاريخ) است.

د: خروج از حزب بيداد و ورود به حزب عدالت است.

ائمه معصوم (عليهم السلام) فرمودند: «مَنْ لَمْ يَكُنْ مَعَنا كانَ عَلَيْنا»؛ [1] «كسي كه با ما نباشد، دشمن ما است» آري، كسي كه به عمد، در پيشگاه عظمت عاشورا ابراز عشق نكند، در شمار يزيديان خواهد بود.

هـ ـ جلب الطاف خدا را در پي دارد.

و ـ تبليغ از دين و حقايق اسلامي است و نورانيّت و معنويّت خاصّي به جامعه مي بخشد.

ز ـ اثرات تربيتي فراواني براي جامعه در پي دارد.

اقبال، متفكر معروف لاهوري مي گويد:



رمز قرآن از حسين آموختيم

زآتش او شعله ها اندوختيم



ماسوي الله را مسلمان، بنده نيست

پيش فرعوني، سرش افكنده نيست



خون او تفسير اين اسرار كرد

ملت خوابيده را بيدار كرد



اي صبا اي پيك دور افتادگان

اشك ما را بر مزار او رسان [2] .