عاشورا، نقطه عطفي است كه در تاريخ بشر، از آغاز تا انجام، مانند ندارد.

عاشورا، خورشيدي است كه درخشش آن، روز به روز بيشتر مي شود.

عاشورا، در جامعه انساني، تجلّي عشق به اهل بيت پيامبر است كه ضامن سعادت و عامل حيات معنوي جوامع انساني است.

عاشورا، نشان روحيه زنده ظلم ستيزي و حق محوري امّت است.

عاشورا، حيات خويش را به خون پاك شهيداني از تبار عشق مديون است. و راز جاودانگي آن را بايد در همت بي مانند و نداي بي نظير حيات بخش و آسماني مردي همچون «سيدالشهدا»، حسين بن علي (عليهما السلام) جويا شد؛ حسيني كه پيامبر (صلي الله عليه وآله) از او با عنوان هاي: «زينت آسمان ها و زمين»، «چراغ هدايت» و نيز «كشتي نجات» نام برد.

روزي «اُبيّ بن كعب» در محضر رسول الله (صلي الله عليه وآله) بود كه امام حسين (عليه السلام) وارد شد، پيامبر (صلي الله عليه وآله) به او نگريست و فرمود: «يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، يَا زَيْنَ السَّمَاوَاتِ وَ الاَْرَضِينَ»، [1] .

أُبيّ بن كعب با تعجّب گفت: «اي پيامبر، آيا جز تو كسي زينت آسمان ها و زمين است؟»

پيامبر خدا (صلي الله عليه وآله) پاسخ دادند: «اي اُبيّ، سوگند به خدايي كه مرا برانگيخت، حسين در آسمان ها، بزرگ تر از زمين است و در قسمت راست عرش الهي


نوشته شده است: مِصْباحُ هُدي وَ سَفِينَةُ نَجاةِ». [2] .

نيز فرمودند: «اَلا وَ صَلَّي اللهُ عَلَي الْباكِينَ عَلَي الْحُسَينِ»؛ [3] .

«همانا، خداوند بر عزاداران حسين سلام و درود فرستاده است!»

و ما اكنون در اين مجموعه برآنيم:

تاريخ سازان عاشوراورهبر آن نهضت و حاميان و يارانش را بهتر بشناسيم و ياد و خاطره شان را گرامي بداريم و پيامشان را به نسل هاي بعد انتقال دهيم.

آگاهي هايي درباره زندگي آن بزرگواران كسب كنيم و بكوشيم زندگي خود و جامعه مان را با خط و مشي آنان همگون سازيم وهم كاروان آنان باشيم.

در اين راستا بايد:

1 ـ تاريخ نهضت كربلا و شرح زندگي قهرمانان آن را مرور كنيم تا افزون بر الگوپذيري از آنان، نگذاريم حماسه عظيمشان در لابلاي تاريخ دفن شود.

2 ـ به بيان ايثار و فداكاري هاي آنان بپردازيم و هميشه از مصيبت ها و رشادت هايشان ياد كنيم.

3 ـ با ديده عبرت بين و پندپذير به آنان توجه كنيم.

4 ـ براي پرسش هاي اساسي در مورد حماسه عاشورا، پاسخ هاي منطقي ارائه دهيم.

وَ السَّلامُ عَلي مَن اتَّبَعَ الْهُدي ـ اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنّا بِحَقِّ عاشُوراءِ