مقدمه
تو
در آن بيابان، تنها ماندي،
ليكن، اميدوار.
آنها،
با آن همه طلسم قدرت و نيرو، نااميد، بر روي نيزه و شمشير تكيه مي دادند.
تو،
يك مرد،
يك چراغ،
آنها،
مرده ها، مدفون ظلمت و تاريكي، نگهبان گور خويش.
و تو، پيروزي.
ظلمت، در انتظار پرتو مشعل هاست.
در انتظار شعله ي بي پرواست.
محرم 93