ابراهيم عطار
سيد ابراهيم بن محمد بن علي بن سيف الدين، از امراي مكه بوده است، نسب او از جهت پدر به امام حسن مجتبي عليه السلام و از جهت مادر به امام حسين عليه السلام مي رسد. او در بغداد متولد شده و در آنجا تحت تربيت پدر خود كه از علما بوده، پرورش يافته است.
وفات او را به سال 1215 يا 1230 ه.ق. نوشته اند.
1. صدر يرضض بالخيول و انه
كنز العلوم و عيبة الاسرار
2. يا منية الكرار بل يا مهجة المختار
بل يا صفة الجبار [1] .
1. سينه اي كه در زير سم اسبها لگدمال شد، گنجينه ي دانشها و صندوق اسرار بود.
2. اي آرزوي حيدر كرار و اي پاره ي قلب محمد مختار، تو برگزيده ي خداوند جبار هستي.
پاورقي
[1] ادبالطف، ج 6، ص 187.