سيد محمد بن حسين بن محمد اميرالحاج حسيني نجفي، از عالمان نجف و اديبي سخنور بود. او به سال 1180 ه.ق در نجف اشرف درگذشت و در همانجا دفن شد.



1. بذلت أبا عباس نفسا نفيسة

لنصر حسين عز بالجد عن مثل



2. أبيت التذاذ الماء قبل التذاذه

و حسن فعال المرء فرع عن الاصل



3. فأنت اخو السبطين في يوم مفخر

و في يوم بذل الماء انت ابوالفضل [1] .



1. اي عباس، تو جان با ارزش خود را در راه ياري حسين عليه السلام بخشيدي و اين كاري بي نظير است.

2. از نوشيدن خودداري كردي، چون او (حسين عليه السلام) تشنه بود. رفتار نيك هر كس نشانه ي اصل پاك اوست.

3. در هنگام فخر، افتخار تو اين بس كه برادر سبطين هستي و در روز بخشيدن آب، بخشندگي و فضل تو آشكار شد.