ابوالبحر صفوان بن ادريس تجيبي مرسي، از شعراء شيعه ي اندلس بوده است. او به سال 561 ه.ق.متولد شده و به سال 598 ه.ق.درگذشته است.



1. سلام كأزهار الربي يتنسم

علي منزل منه الهدي يتعلم



2. علي مصرع للفاطميين عيبت

لأوجهم فيه بدور و أنجم



3. علي مشهد لو كنت حاضر اهله

لعا ينت أعضاء النبي تقسم



4. مصارع ضجت يثرب لمصابها

وناح عليهن الحطيم و زمزم



5. و مكة والاستار و الركن والصفا

و موقف جمع و المقام المعظم [1] .



1. سلامي چون شميم گلهاي پاك بيابانها، بر سرزميني كه هدايت از آنجا آموخته مي شود.

2. بر قتلگاه فاطمي ها كه از (شرم) نور سيمايشان، ماه و ستارگان نهفته گرديد.

3. بر شهادتگاهي كه اگر آنجا بودي مي ديدي كه اعضاي بدن پيامبر صلي الله عليه و آله را در آنجا پاره پاره مي كنند.

4. رزمگاهي كه يثرب بر آنها فرياد زد و حطيم و زمزم بر آن نوحه سرايي كرده و گريستند.

5. و مكه و پرده ها و ركن و صفا و موقف و مقام با عظمت، بر آن اشك ريختند.