شهاب الدين ابوالفوارس سعد بن محمد تميمي، فقيهي عالم و شاعري اديب بوده و گفته اند كه او داناترين فرد نسبت به اشعار و اختلاف لغات عرب بوده است. او به سال 574 ه.ق.در بغداد وفات يافته و در مقابر قريش دفن شده است.

1. ملكنا فكان العفو منا سجية

فلما ملكتم سال بالدم أبطح

2. و حللتم قتل الأساري و طالما

غدونا عن الأسري نعف و نصفح

3. فحسبكم هذا التفاوت بيننا

و كل اناء بالذي فيه ينضح [1] .

1. هنگامي كه ملك به دست ما افتاد، روش ما عفو و بخشايش بود و چون شما به قدرت رسيديد، خون ما را چون سيل جاري كرديد.

2. و كشتن اسيران را حلال شمرديد در حاليكه ما اسيران شما را مي بخشيديم و آنها را آزاد مي كرديم.

3. همين قدر تفاوت ميان ما و شما بس. آري هر چه در ظرف باشد همان به بيرون مي تراود. [2] .

[1] ادب‏الطف، ج 3 ص 208.

[2] درباره‏ي اين اشعار، ابن خلکان گفته است: شيخ نصرالله بن مجلي که از ثقات اهل سنت است گفته: علي بن ابي‏طالب عليه‏السلام را به خواب ديدم. گفتم: اي امير مؤمنان، شما به هنگام فتح مکه گفتيد که هر کس به خانه‏ي ابوسفيان پناه برد در امان است اما آل ابوسفيان در کربلا آن گونه جبران کردند. آن حضرت فرمود: آيا اشعار ابن‏الصفي را نشنيده‏اي؟ گفتم نه اي اميرمؤمنان. سپس آن حضرت فرمود: پس بشنو (و اشعار را خواند). چون صبح از خواب برخاستم به نزد ابن‏الصفي رفتم و خواب خود را گفتم. او فريادي زد و سخت گريست و گفت: به خدا قسم من اين شعر را همين ديشب سروده‏ام و هنوز نه براي کسي خوانده‏ام و نه نوشته‏ام.