ابومحمد حسن بن علي بن ابراهيم بن زبير ملقب به قاضي مهذب، از ندماي صالح بن رزيك وزير مصر بود. در سال 561 ه.ق.درمصر وفات يافت. او و برادرش رشيد هر دو شاعر بوده اند.



1. و هجرت قوما ما استجاز سواهم

قدما قري الضيفان بالذيفان



2. الا الاولي نزل الحسين بدارهم

و اختار أرضهم علي البلدان



3. و سقوه اذ منعوا الشريعة بعدما

رفضوا الشريعة ماء كل يمان



4. حتي لقد ورد الحمام علي الظما

أكرم به من وارد ظمآن



5. تالله ما نقضوا هناك بقتله

الايمان [1] بل نقضوا عري الايمان



6. نزلوا علي حكم السيوف و قد أبوا

في الله حكم بني أبي سفيان



7. و تخيروا عزالممات و فارقوا

فيه حياة مذلة و هوان



8. و انيخ في تلك القفار حمامهم

فأتيح لحم الليث للسرحان



9. عجبا لهم نقلوا رؤسهم و قد

نقلوا فضالئهم عن القرآن



10. فالمشركون أخف جرما منهم

و اشف يوم الحشر في الميزان [2]



1. از گروهي دور شدم كه براي غذاي مهمانان، سم مهلك تهيه كردند و قبل از آنان كسي اين


چنين نكرده بود. [3] .

2. مگر كساني كه حسين عليه السلام به منزل آنان فرود آمد و از بين تمام سرزمينها، سرزمين آنها را اختيار كرد.

3. آنها بعد از رها كردن دين و جلوگيري او از رسيدن به آب، از آب شمشيرها سيرابش كردند.

4. تا اينكه او تشنه كام به طرف مرگ رفت. چه بزرگوار است كسي كه تشنه لب به سوي شهادت مي رود.

5. به خدا سوگند كه با كشتن حسين عليه السلام نه تنها ايمان خود بلكه اساس ايمان را در هم شكستند.

6. (حسين عليه السلام و يارانش) در راه خدا به فرمان شمشير گردن نهادند و زير بار فرزندان ابوسفيان نرفتند.

7. آنان مرگ با عزت و افتخار را برگزيدند و از زندگي توأم با ذلت و خواري دست كشيدند.

8. مگر آنان در اين بيابان منزل كرده بود. به همين دليل خوردن گوشت شيران براي گرگها آسان شده است.

9. چه شگفت است كه سر آنها را (بالاي نيزه) جابجا مي كنند در حاليكه از فضائل آنان كه در قرآن آمده است حرف مي زنند.

10. بنابراين در ميزان روز قيامت گناه مشركان از آنها سبكتر است.