ابوالعلا احمد بن عبدالله بن سلمان معري تنوخي، از قبيله ي قضاعة بود. او در سال 363 ه.ق.در معرة النعمان متولد شد و در سال 449 ه.ق.در همان شهر وفات يافت.



1.و علي الدهر من دماء الشهيد

ين علي و نجله شاهدان



2. فهما في أواخر الليل فجرا

ن و في اولياته شفقان



3. ثبتا في قميصه ليجي ء ال

حشر مستعديا الي الرحمن [1] .



4. أري الأيام تفعل كل نكر

فما أنا في العجائب مستزيد



5. أليس قريشكم قتلت حسينا

و كان علي خلافتكم يزيد [2] .



1. روزگار از خون علي عليه السلام و فرزندش دو گواه (هميشگي) دارد.

2. و آن دو گواه، رنگيني شفق در هنگام غروب و صبحدمان است.

3. (اين رنگ) بر دامن (آسمان) ثبت شده است تا هنگامي كه (در رستاخيز) نزد خداي به دادخواهي برخيزد.

4. مي بينم كه روزگار هر كار ناپسندي را انجام مي دهد و براي به شگفت آوردن من به بيش از اين احتياجي نيست.

5. مگر نه اين است كه قريش شما، حسين عليه السلام را شهيد كردند و يزيد را بر مسند خلافت نشاندند؟