ذوالمجدين ابوالقاسم علي بن ابي احمد حسين بن موسي، به سال 355 ه.ق.متولد شد. نسبت او به امام موسي كاظم عليه السلام مي رسيد و ملقب به علم الهدي است. او به سال 436 ه.ق.وفات يافت و در ابتدا در بغداد دفن شد، ولي بعد از مدتي جسدش را به كربلا منتقل كردند.



1. قف بالديار المغفريات

لعبت بها أيدي الشتات



2. فاذا سألت فليس تسأل

غير صم صامتات



3. و اسأل عن القتلي الالي

طرحوا علي شط الفرات



4. و تيقنوا أن الحياة

مع المذلة كالممات



5. و منيتي في نصر هم

أشهي الي من الحياة [1] .



6. ان يوم الطف يوم

كان للدين عصيبا



7. لم يدع في القلب مني

للمسرات نصيبا



8. انه يوم نحيب

فالتزم فيه النحيب [2] .



1. در سرزميني كه بازيچه ي دست پراكندگي قرار گرفته و ويران شده، بايست.

2. اگر بخواهي درباره ي آن ويراني سوال كني، بايد از اشياء و كر و لال بپرسي(همه چيز از بين رفته است).

3. از كشتگاني كه در كنار فرات بر روي زمين افتاده اند بپرس.


آنها يقين دارند كه زندگي با خواري چون مرگ است.

5. اگر در ياري آنها بميرم، برايم از زندگي لذتبخش تر است.

6. روز عاشورا براي دين روزي سخت بود

7. جاي هيچ شادي در قلب من نگذاشت.

8. اين روز، روز غم و گريه است. پس در اين روز هميشه گريان باش.