ابوهاشم اسماعيل بن محمد، به سال 105 ه.ق. در عمان به دنيا آمد ولي در بصره زندگي كرد. او هر چه در فضيلت اميرالمؤمنان علي عليه السلام گفته شده بود به نظم درآورد و در مجلسي كه ذكر اهل بيت عليهم السلام در آن نبود، درنگ نمي كرد. وي به سال 173 يا 178 ه.ق. در بغداد درگذشته و در جنينه دفن شده است.



1. امرر علي جدث الحسين

و قل لأعظمه الزكية



2. يا أعظما لازلت من

و طفاء ساكبة روية



3.مالذ عيش عبد رضك

بالجياد الأ عوجية



4. فاذ مرت بقبره

فأطل به وقف المطية



5. و ابك المطهر للمطهر

والمطهرة الزكية [1] .



6. و اذا الرجال توسلوا بوسيلة

فوسيلتي حبي لآل محمد [2] .



1. بر قبر حسين عليه السلام بگذر و به استخوان هاي پاك او بگو:

2. اي استخوان هايي كه هنوز تر و تازه و شاداب هستيد،

3. بعد از اينكه اسبهاي اصيل، شما (استخوان ها) را از هم پاشيدند و له كردند ديگر زندگي لذتي ندارد.

4. هر گاه بر قبر او بگذري در آنجا مركب خود را براي مدتي طولاني نگه دار،

5. و گريه كن بر اين قبر پاك و مادر پاك و معصوم او.

6. در آن زمان كه مردمان هر يك بوسيله اي متوسل مي شوند، من به محبت آل محمد توسل مي جويم.