چنان كه در اين مقدمه گذشت، هر گاه مرثيه همانند گذشته هدفدار و گوياي واقعيت ها باشد، اثر آن در فرد و اجتماع قابل انكار نخواهد بود. پوشيده نيست كه شعر مرثيه، علاوه بر نفوذ آن در روح و تحريك احساسات، نقش يك تاريخ منظوم را نيز بر عهده دارد و نسلها را به احياي عدالت و ياري حق و مبارزه با فساد و ستم فرامي خواند.از اين رو سروده هاي شاعران عاشورايي در گذرگاه تاريخ، يكي از گرانبهاترين ميراثهاي اسلامي است و اثر تربيتي آن آشكار است و در تمام حركت هاي انساني و قيامهاي حق طلبانه پيشگام بوده است.

دشمني حكام جور با شاعران و مرثيه سرايان بي جهت نبوده است. كميت و فرزدق و دعبل و گويندگان ديگر از اين قبيل، با قبول محروميت ها و خطرها به خوبي از عهده ي وظيفه ي سنگين خود برآمده اند. آنان الگو و اسوه ي شاعران بعد از خود به شمار مي آيند و نسلهاي آينده را به احياي عاشورا كه يكي از بارزترين شاخصه ها و نمودارهاي مكتب اهل بيت است فراخوانده اند.

مرثيه سرايان متعهد همواره مورد توجه و احترام و محبت پيشوايان و ائمه ي معصومين عليهم السلام و مورد خشم مخالفان اهل بيت بوده اند و «اين سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم» را شعار خود مي دانسته اند. روحشان شاد و يادشان گرامي باد.