جهت گيري مديريتي نظام ديني
در نظام اسلامي مديران بايد از طريق تقوي، درايت و مديريت قوي و كارآمد در
راسـتـاي تـقـويت و استحكام نظام اسلامي در عرصه داخلي و بين المللي گام بردارند. در هـمـيـن زمـيـنـه مـقـام مـعـظـم رهبري در ديدار اعضاي كابينه دولت جمهوري اسلامي ايران در تاريخ 5 / 6 / 80 مي فرمايند:
اگر كار شما قوي باشد، مملكت را پيش خواهد برد و مردم را نسبت به نظام خوشبين خواهد كـرد؛ امـا اگـر كـار شـمـا خـداي نـكـرده ضـعـيـف يـامـعـيـوب بـاشـد بـراي مـردم دردسـر و مـشـكـل ايـجـاد خـواهـد كـرد و آن هـا را بـه نـظـام بـدبـيـن مـي كـنـد... و اصل نظام به چالش كشيده مي شود.
و در جـاي ديـگـر تـأكـيـد مـي نـمـايـد كـه دولت در گـذشـتـه (و مـسـئوليـن قـبـل از شـمـا) نـقاط قوت و ضعفي داشتند و آن نقاط قوت و ضعف را بدرستي پيدا كنيد و بـنـا را بـر افـزودن قـوتها و كاستن از ضعفها قرار دهيد؛ به شرطي كه در شناخت نقاط قوت و ضعف، اشتباه پيش نيايد.
و در بخشي ديگر ادامه مي دهند:
... بـايد خودتان را سرباز دين بدانيد و همت شما اين باشد كه مردم متديّن شوند البته اعـتـقـاد مـن اين است كه بخشهاي اقتصادي ما اگر مي خواهند مردم متدين شوند معاش مردم را تأمين كنند.
رهـبـر مـعـظـم انـقـلاب، دولت اسـلامي را دولت كريمه دانسته و معتقدند كه دولت كريمه دولتي است كه:
1) عـزيز، سربلند و داراي اعتقاد راسخ به آن راهي باشد كه قانون اساسي و وظايف و سياست هاي نظام در مقابل او گذاشته است.
2) نفودناپذير است و متاع خودش را به خاطر سبك كردن ديگران سبك نمي كند.
3) داراي پيام است و براي دنيا حرف نو دارد.