با توجّه به اين كه در حكومت جهاني حضرت مهدي (عج) علم و عدالت، حق و ايمان و تقوا در ميان مردم گسترش مي يابد، رحمت و بركات الهي نيز فزوني مي يابد.

1 ـ بارندگي فراوان مي شود؛ رسول اكرم (ص) فرمود:

(تـَنـْعـُمُ اُمَّتـي فـي زَمـَنِ الْمـَهـْدِيِّ نـِعـْمـَةً لَمْ يـَنـْعُمُوا مِثْلَها قَطُّ؛ تُرْسَلُ السَّماءُ عَلَيْهِمْ مِدْارا). [1] .

امـّت مـن در دوران حـضـرت مـهـدي (عـج) از چنان نعمتي برخوردار مي شوند كه تا آن روز مانندش را نديده اند، آسمان برايشان بسيار مي بارد.

2 ـ زمـيـن، ذخـايـر خـويـش را ظـاهـر مـي كـنـد؛ ايـن كـار بـه دو شكل انجام مي پذيرد؛

الف ـ مـحـصـولات بـاغـي و كـشـاورزي بـه حـد وفـور مـي رسـد. رسول خدا(ص) در پي سخن پيشين فرمود:

(وَ لا تَدَعُ الاَْرْضَ شَيْئا مِنَ النَّباتِ اِلاّ اَخْرَجَتْهُ)

و زمين نيز همه گياهان خويش را مي روياند.

ب ـ مـعـادن و گـنـج هـا اسـتـخـراج مـي شـود؛ در ايـن بـاره نـيـز رسول اكرم (ص) مي فرمايد:

(يُخْرِجُ لَهُ الاَْرْضُ اَفْلاذَ كَبِدِها وَ يَحْثُو الْمالَ حَثْوا وَلا يَعُدُّهُ عَدَّا) [2] .

زمـيـن، جـگـرگـوشه هاي خود را براي آن حضرت، ظاهر مي سازد و ثروت چنان فزوني يابد كه قابل شمارش نباشد.

جـگرگوشه هاي زمين كنايه از گنج هاي نهفته و معادن ناسفته است و امام علي (ع) نيز در خطبه اي به آن اشاره مي كند:

(... وَ تُخْرِجُ لَهُ الاَْرْضُ اَفاليذَ كَبِدِها وَ تُلْقي اِلَيْهِ سِلْما مَقاليدَها فَيُريكُمْ كَيْفَ عَدْلُ السّيرَةِ وَ يُحْيي مَيّتَ الْكِتابِ وَالسُّنَّةِ). [3] .

زمـيـن، پـاره جـگـر خـود را برايش بيرون مي ريزد و تمام رمز و كليدهايش را به وي مي سپارد. او بر شما نشان خواهد داد كه روش دادگري چيست و كتاب و سنّت مرده را احيا خواهد كرد.

آباداني جهان نيز نتيجه دو موضوع ياد شده است و پديده مباركي است كه در آن دوران رخ خواهد داد؛ به بيان امام باقر(ع):

(فَلا يَنْبَغي فِي الاَْرْضِ خَرابٌ اِلاّ عُمِرَ) [4] .

در زمين، ويرانه اي يافت نشود جز اين كه آباد گردد.