1ـ رعايت حق همسايه

عن النبي (ص):

مـن آذي جـاره حـرّم الله عـليـه ريـح الجـنـّة و مـأواه جهنّم و بئس المصير و مَن ضيّع حَقّجاره فليس ‍ منّا و مازال جبرئيل يوصيني بالجار حتّي ظننتُ انّه سيورثّه.

هر كس همسايه اش را بيازارد، خداوند بوي بهشت را بر او حرام و جايگاهش را جهنّم سازد و چـه بـد بـازگـشـتـي اسـت. و هـر كـس حـق هـمـسـايـه اش را ضـايـع كـنـد، از مـا نـيـسـت. و جـبـرئيل پيوسته مرا توصيه به رعايت حق همسايه مي كرد تا جايي كه گمان بردم كه همسايه از همسايه ارث خواهد برد.

2ـ احترام گذاردن به ديگران

عن الصادق (ع):

ليس منّا مَنْ لم يوقّر كبيرنا و يرحم صغيرنا.

هر كس بزرگ ترها را محترم نشمارد و بر كوچك ترها ترحّم نكند، از ما نيست.

3ـ داشتن حُسن معاشرت با ديگران

عن الصادق (ع):

يا شيعة آل محمد انّه ليس منا من لم يملك نفسه عند غضبه و من لم يُحسن صُحبَة مَن صَحِبَه و مُخالقَةَ مَن خالَقَه و مُرافَقَةَ مَن رافقه.

اي رهـروان آل مـحـمـد! هـر كس از شما به هنگام غضب، خود نگهدار نباشد و با همراهان به نيكي همراهي نكند و خوش خُلقي و نرم خويي نسبت به ديگران نداشته باشد، از ما نيست.

4ـ پرهيز از اهانت و اضرار به ديگران

عن المعصوم (ع):

من اهان مسلما فليس منا و لسنا منه في الدنيا و الاخرة. [1] .

هر كس به مسلماني اهانت نمايد از ما نيست و ما نيز از او نيستيم؛ نه در دنيا و نه در آخرت.

5ـ اهتمام به حلّ مشكلات ديگران

عن النبي (ص):

مـن اَصـبـح مـن امـتي و همته غير الله فليس من الله و من لم يهتمّ بامور المؤمنين فليس ‍ منهم. [2] .

هـر كـس از امـت مـن صـبح كند، در حالي كه همّ و غمّ او غير خدا باشد از خدا نيست. و هر كس ‍ اهتمام به رسيدگي به امور مؤمنان نورزد از ايشان نيست.

6ـ پرهيز از محترم بودن نزد ديگران به خاطر ترساندن آنان

عن الصادق (ع) عن ابيه عن آبائه عن علي (ع) عن النبي (ص):

اَلا انّ شـرار امـتـي الذيـن يُكرمون مخافة شرّهم، اَلا و من اكرمه الناس اتّقاء شرّه فليس ‍ منّي. [3] .

بـدانـيـد كـه شرورترين افراد امت من كساني اند كه به خاطر ترس از شرارتشان مورد احترام ديگران اند. بدانيد هر كس به خاطر ايمني از شرارتش مورد تكريم مردم باشد، از من نيست.