اوليـن و در واقـع تـنـهـا كـسـي كـه بـايـد هر مؤمن و خودي محبّت و ولايت او را رعايت كند، خـداونـد اسـت، و رعـايـت مـحـبـّت و ولايـت سايرين، در حقيقت، تجلّي اين مورد است؛ در اين رابطه مي خوانيم:

... والذين آمنوا اشدُّ حبا لله [1] .

آنها كه ايمان دارند محبتشان به خدا شديدتر است.

اللّه وليّ الذين آمنوا يُخرجهم من الظلمات الي النور(بقره / 257)

خـداونـد وليّ و صـاحـب اخـتيار كساني است كه ايمان آورده اند، آنها را از ظلمت ها به سوي نور بيرون مي برد.

... و اللّه وليّ المؤمنين (آل عمران / 68)

خداوند وليّ و سرپرست مؤمنان است.

محبت و ولايت خداوند سبحان به معني اطاعت از دستورهاي او و سرپيچي نكردن از آنها است.