دخت گرامي پيامبر مكرم اسلام، با ديدن آن همه ظلم و ستم و اجحاف نسبت به خاندان ولايت بارها لب به سخن گشود و چهره كريه نفاق و منافقان را افشا و رسوا نمود. در بخشي از خطبه خويش خطاب به زنان مدينه فرمودند:

مـن صـبـح كـردم در حـالي كـه نـسـبت به دنياي شما كاره و به مردانتان خشمگينم. آنان را از دهان خويش به دور انداخته و در اثر تعمّق در افكار و حركتشان به شدت بغضشان را در دل گرفتم... آنان در عذاب الهي پيوسته در آتش خواهند بود.

واي بـر آنـان، چـگونه خلافت رسول خدا را از مواضع اصلي دور ساختند؟! و از خانه اي كه جبرئيل امين در آنجا فرود مي آمد به خانه ديگري بردند؟! اين كار زيان بزرگي را متوجه آنان خواهد ساخت.

مـي دانـيد چرا به شوهرم اميرالمؤمنين توجه نكردند؟ و چرا وي را رها نموده، به ديگري رو آوردنـد؟ از شمشير او دل پري داشتند، زيرا علي قهرمانان و شجاعان اينان را به خاك هلاكت افكند و از مرگ نهراسيد و در راه خدا با دشمنان او سازش نكرد...

اگـر مـردان شـمـا به او جفا نمي كردند و اجازه مي دادند كه او به كرسي خلافت بر حق خـود بـنشيند، به سود شما حركت مي نمود و با آرامش تمام مركب خلافت را سالم به مقصد نـهـايـي مي رسانيد و هيچ رنج و زحمتي به كسي متوجه نمي شد... و خود نيز از آن سوء اسـتفاده نمي كرد و جز به اندازه نياز از آن بهره مند نمي شد. در حكومت او منافق و مؤمن، درسـتـكـار و خـائن، زاهـد و حـريـص... روشن و مشخص مي گرديد و زمين و آسمان بركات خـويـش را بـر شـمـا ظـاهـر مـي سـاخت ولي مردان شما، ره به بيراهه رفته و بزودي به سزاي اعمالشان خواهند رسيد... نمي دانم آنان چرا دوست بدي انتخاب كردند و سرپرست نامناسبي براي خويش گماردند؟! بدانيد كه آنان فاسدانند ولي نمي دانند.

واي بـر آنـان. كـسـي كـه بـه راه حـق حـركـت مي كند سزاوار پيروي است يا آنكس كه راه نيافته بايد از ديگري راهنمايي بگيرد؟!

شـمـا در اثـر اين انتخاب بد، به جاي شير از پستان شتر خلافت، بايد خون بدوشيد و با زهر زندگي مسموم گرديد و گرفتار استبداد و ستمگري باشيد...

سـويـد بـن غـفـله كـه راوي ايـن خطبه است مي گويد: زنان مدينه به خانه هايشان مراجعت نـموده و شوهران خويش را از سخنان آن حضرت باخبر ساختند و لذا گروه زيادي از مردم مـديـنـه بـه حضور فاطمه زهرا(س) آمده و اعتذار نمودند... ولي حضرت آنان را نبخشيد و فـرمـود: از نـزد مـن دور شـويـد پـس از آنـكـه مـرتـكـب ايـن گـنـاه بزرگ شديد به دروغ عذرخواهي مي كنيد؟ شما كه عذر نداريد. [1] .