بازگشت

نقش پديده نفاق در ايجاد انحراف پس از رحلت پيامبر


تكذيب رحلت پيامبر

پـس از رحـلت پـيـامـبر گرامي (ص) نخستين واقعه اي كه مسلمانان با آن روبه رو شدند مـوضـوع تـكـذيـب رحـلت آن حـضـرت تـوسـط عـمـر بـود. كـه در بـرابـر خـانـه رسـول خـدا(ص) فـرياد زد: هر كس بگويد پيامبر(ص) رحلت كرده است، با اين شمشير گـردنش را مي زنم. و سخنان ابن عباس و ديگران، و قرائت آيه اي كه حاكي از اين بود كـه پـيـامـبـر(ص) مـانـنـد هـمـه مـي مـيرد، [1] در وي اثر نكرد، تا لحظه اي كه ابـوبـكـر ـ كـه در بـيرون مدينه بود ـ سررسيد. وي بدون اعتنا به فريادهاي عمر وارد خـانـه پـيامبر(ص) شد، و پس از اين كه روي آن حضرت را باز كرد و بوسيد، به مسجد بازگشت و اعلام كرد كه رسول خدا(ص) رحلت كرده است، سپس همان آيه را تلاوت نمود. عمر گفت: مثل اين كه من تاكنون اين آيه را نشنيده بودم. [2] .


پاورقي

[1] (و مـا مـحـمـد الا رسـول قـد خـلت مـن قـبـله الرسـل، افـان مـات او قـتـل اتـقـلبـتـم عـلي اعـقـابـکـم...) آل عمران، آيه 144.

[2] تاريخ طبري، ج 3، ص 200، کامل ابن اثير، ج 2، ص 323 و شرح ابن ابي الحديد، ج 1، ص 128.