بازگشت

علل قيام حسين


پـوشـيـده نـمـانـد كـه دانـسـتـن عـلل و اسـرار اعمال نبي و امام، و معرفت حكمتها و مصالح آن واجب نيست، و اگر اسرار و موجبات آن معلوم نـشـود در نـبـوت نـبـي و امـامـت امام شكي حاصل نخواهد شد زيرا بعد از آنكه عقلاً و شرعاً ثـابـت اسـت و مـي دانـيـم بـطور كلي كردار نبي و امام متضمن حكم و مصالح و برطبق تكليف شــرعي اسـت بـنـحـو تـفصيل دانستن آن لازم نيست. چنانچه در عالم تكوين مصالح آفرينش بـسـيـاري از مـخـلوقـات بـر بـشـر مـجـهـول اسـت ولي انـكـار آن صـحـيـح نـيـسـت و دليـل عـدم حـكـمـت آفـريـدگـار جـهـان نـمـي شـود در تشريع و روش انبياء و اوليا نيز چنين چـيـزهـائي هـسـت بلكه گاهي كارهائي از آنان ديده مي شود با اينكه عين صواب و حكمت است ولي اگـر خـود آنـها وجه حكمت و مصلحت آنرا بيان نفرمايند ديگران آنرا درك نخواهند كرد نـمـونـه آن هـمـان حـكـايـت خـضـر و مـوسـي اسـت ـ پـس مـا را نـرسـد كـه عـلل حركات و اعمال امام را مورد بررسي قرار دهيم و آنچه را در اين موضوع بگوئيم نه بـه منظور تصويب و توجيه قيام حسين (ع) است زيرا قيام آن حضرت عين صواب، و حقيقت اسـت، و نه بمنظور احاطه بحكم و مصالح اين قيام مقدس است چون گنجايش بحر در سبو مـمـكـن نـيـسـت بـلكـه بـمـنـظـور روشـن شـدن بـعـضي افكار، و تقويت مباني ايمان و اخلاق نسل جوان مسلمان بمقدار درك ناقص خود توضيحاتي مي دهيم.