مـقـصود از (اهداف) امام حسين (ع) در حادثه كربلا، چيزهايي است كه آن حضرت براي دست يافتن به آنها يا تحقق آنها ـ هر چند در زمانهاي بعد ـ دست به آن قيام زد و در اين راه، شهيد شد. فهرستي از اين اهداف مقدس به اين صورت است:

1 ـ زنده كردن اسلام

2 ـ آگاه ساختن مسلمانان و افشاي ماهيت واقعي امويان

3 ـ احياي سنت نبوي و سيره علوي

4 ـ اصلاح جامعه و به حركت درآوردن امت

5 ـ از بين بردن سلطه استبدادي بني اميه بر جهان اسلام

6 ـ آزاد سازي اراده ملت از محكوميت سلطه و زور

7 ـ حاكم ساختن حق و نيرو بخشيدن به حق پرستان

8 ـ تأمين قسط و عدل اجتماعي و اجراي قانون شرع

9 ـ از بين بردن بدعتها و كجرويها

10 ـ تأسيس يك مكتب عالي تربيتي و شخصيت بخشيدن به جامعه

اين هدفها، هم در انديشه و عمل سيدالشهدا، جلوه گر بود، هم در ياران و سربازانش.

از جمله سخنان امام حسين (ع) كه گوياي اهداف اوست، عبارت است از:

(انّما خَرَجتُ لطلبِ الاصلاحِ في اُمة جدّي، اريدُ اَن آمُرَ بالمعروفِ و اَنهي عن المنكر و اسير لسيرة جدّي و ابي علي بن ابي طالب). [1] .

و در نامه خود به بزرگان بصره نوشت:

(... انـا اَدعـوكـُم الي كـتـاب اللّه و سنّة نبيهِ، فانّ السُنة قد اُميتت و البدعةَ قد اُحييت فان تَسمَعُوا قولي اَهدكم سبيل الرشاد). [2] .

و در نـامه اي كه همراه مسلم بن عقيل به كوفيان نوشت، رسالت امامت را اين گونه ترسيم فرمود:

(... فَلَعَمري ما الامامُ الا العامِلُ بالكتابِ وَ الاخذُ بالقسط و الدائنُ بالحق و الحابس نفسه علي ذات اللّه و السلام). [3] .

و در كربلا به ياران خويش فرمود:

(اَلا تـَرَونَ اِليَ الحـقِّ لا يـُعملُ به و الي الباطِلِ لا يُنتَاهي عَنْه ليَرغَبِ المُؤمنُ في لقاء اللّه، فانّي لا اَرَي الموت الا سعادةً و الحياة مَعَ الظالمين الاّ بَرَماً). [4] .



از حسين اكتفا به نام حسين

نبود در خور مقام حسين



بلكه بايد كه خلق در يابند

علت اصلي قيام حسين



كشته شد زير بار ظلم نرفت

به به از قدرت تمام حسين



بهر احياي دين شهادت يافت

زنده شد نام دين زنام حسين [5] .