در نظام اسلامي كارگزاران بر مبناي معيارهاي ارزشي انتصاب مي شوند و انتخاب افراد هـم تـوسـط مـردم بـايـد در چـارچـوب هـمـان مـعـيارها باشد و تعهد و تقوا و پايبندي به اصـول تـوسـط مـسئولان نظام از نشانه هاي جامعه دين محور است. در دوران پس از پيامبر بـتـدريـج ايـن بـنـا تـغـيـيـر كرد و معيارهاي انتخاب و انتصاب حزبي، قومي، قبيله اي، فـامـيـلي، جـايـگـزيـن تـقـوا، تـعـهـد، جـهـاد، مـبـارزه و پـايـبـنـدي بـه اصـول شـد. بازگشت نااهلان و عناصر مطرود بويژه عناصر وابسته به حزب اموي به صـحـنـه سـيـاسـت و انـتـصـاب عـنـاصـري هـمـچـون وليد بن عتبه، زياد بن ابيه، تسلط آل ابـي سـفـيـان و آل زيـاد و آل مـروان بـر اركـان نـظـام، نـشـان قـطـعـي از انـحـراف و تبديل حكومت ديني به حكومت سلطنتي بود.