مرحوم علّامه طباطبايي بر اين باور است كه:

دانشمندان و خواص مردم، پيوسته براي محو آثار اين خرافات كه در ارواح عامه مردم جاي گرفته به لطايف الحيل به فعاليت پرداختند تا مردم آگاه و بيدار گردند، ولي اين دردي است كه طبيب را خسته كرده است، زيرا انسان از طرفي در آراي نظري و معلومات حقيقي، خالي از تقليد نيست و از طرف ديگر داراي احساسات و عواطف نفساني است. متأسفم كه به اطلاع خوانندگان برسانم كه دانشمندان تا به امروز در معالجه اين درد، پيروزي و موفقيت نيافته اند... [اما] راهي كه قرآن مجيد در اين قسمت پيموده است، اين است كه:

1. در مرحله آراي نظري به انسان دستور مي دهد كه از آنچه خدا نازل كرده، پيروي كنند. هيچ فردي حق ندارد بدون علم يك كلمه سخن بگويد.

2. در قسمت هاي عملي امر مي كند كه افراد در جستجوي عملي باشند كه مورد پسند خدا باشد و نزد او باقي باشد. اگر عمل مطابق خواسته دل هم باشد سعادت دنيا و آخرت (هر دو) در آن است. و اگر حرمان از خواهش دل در كار است اجر عظيمي در نزد خدا دارد كه: و ما عنداللَّه خير و ابقي. [1] .