روضه خوانان روضه اي را با آب و تاب نقل مي كنند، حاكي از اينكه كسي به نام بجدل يا شخص ديگري انگشت سيدالشهدا عليه السلام را بريد و انگشتر حضرتش را به تاراج برد. ما در متن كتاب اشارتي به ساختگي بودن اين داستان داشتيم كه در جاي خود گذشت. اما پس از آن، هنگام مطالعه به حديثي از امام صادق عليه السلام برخورديم كه آن حضرت به صراحت اين داستان ساختگي را از اساس دفع فرموده اند و دروغ بودن آن را اعلام كرده اند.

و از اين حديث فهميده مي شود كه حتي در عصر امام صادق عليه السلام نيز برخي از تحريفات عاشورا شايع بوده است كه امام معصوم عليهم السلام هم در مبارزه با آن تحريفات كوتاه نمي آمدند و اين حديث ناب از اين مبارزه مي تواند باشد كه در اينجا براي حسن ختام، ترجمه ي آن را مي آوريم:

شيخ صدوق با اسناد خود، از محمد بن مسلم روايت كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السلام از انگشتر حسين بن علي عليه السلام پرسيدم كه چه شد و به دست چه كسي افتاد؟ و به امام عليه السلام گفتم كه من شنيده ام، آن را از انگشت امام حسين عليه السلام درآوردند و در ضمن اموال ديگر بردند. امام صادق عليه السلام فرمود: چنين نيست كه گمان برده اند؛ براستي كه حسين عليه السلام آن را به پسرش علي بن الحسين عليه السلام سپرد و انگشتري خود را در انگشت پسرش كرد و كار امانت را به او واگذاشت، همان گونه كه رسول خدا عليه السلام با اميرالمؤمنين عليه السلام رفتار كرده بود و آن حضرت نيز با حسن عليه السلام و حسن نيز با حسين عليه السلام كرده بود. سپس آن انگشتر به پدرم (امام باقر عليه السلام)، از پدرش (امام زين العابدين عليه السلام) رسيده بود و از پدرم به من رسيده و اكنون پيش من است. هر جمعه آن را به انگشت نهاده و با آن نماز


مي خوانم.

محمد بن مسلم مي گويد:

روز جمعه به پيش حضرت صادق عليه السلام رفتم كه ايشان نماز مي خواند. آنگاه كه نماز را تمام كرد، دستش را به سوي من دراز كرد و من انگشتري را كه در انگشت امام عليه السلام بود ديدم كه كلمات لا اله الا الله عدة للقاء الله بر آن نقش بسته بود. و امام صادق عليه السلام فرمود: اين است انگشتر جدم ابي عبدالله الحسين بن علي عليه السلام. [1] .