در ميان تحريفات عاشورا به تحريفي برخورديم كه تكان دهنده و بسيار اهانت آميز بود و هر چه فكر كرديم، نتوانستيم عنواني بر اين تحريف پيدا كنيم؛ جز اينكه تأثر و تأسف قلبي خود را اظهار كرده و بنويسيم «دريغ از اندكي انديشه» كه هرگز در نويسندگان و انتشار دهندگان اين تحريف نبوده است. معلوم نيست چه كسي اشعاري را خود سروده و به زبان مقدس امام حسين عليه السلام بسته است و كساني هم پيدا شده اند كه آن را بدون توجه به مفهوم دل آزار آن، در كتابها و آثار خود آورده اند و نوشته اند كه امام حسين عليه السلام هنگامي كه شمر در سينه اش نشسته بود و مي خواست سر حضرت را از بدنش جدا كند، به او گفت:




ايا شمر خاف الله و احفظ قرابتي

من الجد منسوبا الي القائم المهدي



ايا شمر تقتلني و حيدرة ابي

و جدي رسول الله اكرم مهتدي



و فاطمة امي و الزكي والدي

و عمي هو الطيار في جنة الخلدي



شاعر يا بهتر بگويم جاعل اين اشعار پس از آنكه در دنباله ي شعر از بانوان حريم حسيني (زينب، ام كلثوم، سكينه و رقيه) نام مي برد، به سراغ امام زين العابدين عليه السلام مي رود و با جسارت و گستاخي از زبان امام حسين عليه السلام به شمر لعين مي گويد:



ايا شمر ارحم ذا العليل و بعده

حريما بلا كفل يلي امرهم بعدي [1] .



يعني مي خواهد بگويد: امام حسين عليه السلام در واپسين لحظات عمرش و در آن شرايط سخت، شعر خواني مي كرد و با زبان شعر از شمر خواهش كرد و به او مي گفت: اي شمر بر آن بيمار و عليل كه در خيمه هاست و خانواده ي بدون كفيل من كه بايد او سرپرستي آنها را به دست گيرد، رحم كن و با آنها مهربان باش!

درباره ي همين يك بيت شعر كه از زبان امام حسين عليه السلام نقل مي كنند، بايد گفت: جعل كننده ي آن، چند توهين در حق حضرت سيدالشهدا عليه السلام روا داشته است:

1- با وجود امام سجاد عليه السلام، حريم و خانواده ي امام حسين عليه السلام را بي سرپرست و بدون كفيل خوانده است!

2- از زبان امام حسين عليه السلام به حضرت سجاد عليه السلام لقب عليل و بيمار داده است. [2] .

3- و باگستاخي و فضولي، امام سجاد عليه السلام و اهل بيت امام حسين عليه السلام را از طرف امام حسين عليه السلام و از زبان آن حضرت، به شمر سپرده است!

سبحان الله! تنها همين مانده بود كه بگوييم امام حسين عليه السلام در آخرين دقايق عمر شريفش عاجزانه از شمر خواهش كرد و چون كس ديگري را نيافت، سفارش امام سجاد عليه السلام و اهل بيتش را به قاتل خود كرد.

جعل كننده، روضه خوان ناداني بوده كه بدتر از دشمن، در حق سرور مظلومان، ستم كرده است و سخن امام علي عليه السلام را به يادمي آورد كه فرمود:

عالم معاند خير من جاهل مساعد. [3] .




دشمن دانا كه غم جان بود

بهتر از آن دوست كه نادان بود