اكنون كه سخن از كتاب معالي السبطين به ميان آمد و از آنجا كه بسياري از تحريفات عاشورا با همين كتاب يا امثال آن، چون نور العين و منتخب طريحي و جواهر الكلام في سوانح الايام و روضة الشهداء، شايع شده است، جا دارد براي ارزيابي اين كتاب اندكي تأمل كنيم. شهيد قاضي طباطبايي تبريزي كه با نويسنده ي آن، هم عصر و آشنا بود، درباره ي اين كتاب سخني دارد كه ما را از تحقيق بيشتر بي نياز مي كند. ايشان مي نويسد:

كتاب معالي السبطين از هر جهت چندان قابل اعتماد نيست؛ مگر اينكه مدارك و مصادر نقليات خودش را نشان داده و ذكر كند و از كتابهايي نيست كه بتوان آن را مدرك قرار داد. با مؤلف آن، مرحوم آقاي حاج شيخ مهدي مازندراني (ره) آشنايي و مكاتبه داشتم. در كتاب نامبرده اش، صحيح و ضعيف را به هم آميخته، و بر خواننده ي كتابش لازم است كه دقت كند و صحيح را از سقيم در آن كتاب تشخيص دهد. [1] .