تحريفگراني كه تعصب، چشم دلشان را كور ساخته است در اينجا نيز آرام ننشسته اند و براي اينكه حديث ياد شده (حسين مني و انا من حسين) را در تعارض قرار دهند و آن را به تصور خود از اعتبار ساقط كنند، حديثي به اين مضمون و عبارت، از زبان رسول خدا صلي الله عليه و آله تدارك ديده اند و نوشته اند كه حضرت رسول فرمود:

الحسن مني و الحسين من علي. [1] .


حسن از من است و حسين از علي است.

چنان كه بروشني پيداست ساختگي بودن، از سر و روي اين حديث مي بارد و خود فرياد مي كشد كه جعلي و ساختگي است؛ مثل آن حديث ديگري است كه باز با همين غرض، اذناب بني اميه آن را ساخته اند، اما به خليفه اول خودشان نسبت داده اند و از زبان ابوبكر نوشته اند كه داشت از نماز عصر برمي گشت، حسن عليه السلام را ديد كه ميان بچه ها بازي مي كرد. او را بغل كرد و در حالي كه علي عليه السلام نيز همراهش بود. چنين گفت:



بابي شبيها بالنبي

ليس شبيها بعلي



و علي [عليه السلام] داشت مي خنديد. [2] .

پر واضح است كه نخست اين شعر را از زبان ابوبكر سروده و ساخته اند و سپس براي اينكه رأي و نظر ابوبكر را درباره ي امام حسن عليه السلام صحيح نشان دهند، آن حديث را از زبان پيامبر صلي الله عليه و آله جعل كرده اند و پيداست كه تاريخ توليد اين شعر پس از متاركه ي جنگ و بعد از نوشته شدن صلح نامه ميان امام حسن عليه السلام و معاويه است و سازندگان اين شعر خواسته اند با اين ترفند چنين تبليغ كنند: امام حسن عليه السلام كه برخلاف رويه و رأي پدرش علي عليه السلام با معاويه صلح كرد، خلق و خويش شبيه خلق و خوي رسول خدا صلي الله عليه و آله بود و هيچ شباهتي به پدر جنگجوي خود علي عليه السلام نداشت و اگر پيامبر صلي الله عليه و اله هم زنده بود با معاويه همان كاري را مي كرد كه فرزندش حسن عليه السلام كرد. خلاصه، خيالتان آسوده باشد و بدانيد كه همه ي فجايع و كشتاري كه در جنگ صفين و... رخ داد به گردن علي عليه السلام است. چرا كه مثل پيامبر صلي الله عليه و آله و حسن عليه السلام رفتار نكرد و با معاويه جنگيد!

و بعد از واقعه ي عاشورا بود كه طراحان و مزدوران قلم به دست اموي براي تكميل تبليغات مسموم خود، حديث مورد بحث را توليد كردند، تا به مردم چنين تلقين كنند كه حسين هم مثل پدرش علي بود و هيچ شباهتي به رسول خدا صلي الله عليه و آله نداشت؛ و گرنه علم مخالفت در برابر يزيد برنمي افراشت و جنگ خونين كربلا را به راه نمي انداخت! و خود پيامبر هم از قبل چنين روزي را پيش بيني مي كرد كه فرمود: الحسن مني و الحسين من علي!

فشرده سخن اينكه هم اين حديث و هم آن شعر، پس از وقوع حوادث و براي توجيه تاريخ ساخته شده است، تا دامن معاويه و يزيد را از لوث جنايات بي شماري كه در عناد با علي و اولادش مرتكب شدند، تطهير و تبرئه كنند. ساختگي بودن اين حديث، علاوه بر آنكه ياد شد دو دليل ديگر نيز دارد:


اول، با احاديث بسياري كه به صورت صحيح و معتبر و مستند از پيامبر صلي الله عليه و آله، هم در كتابهاي اهل سنت و هم در كتابهاي پيروان اهل بيت عليهم السلام، نقل شده در تعارض و تناقص است و از ديدگاه دانشمندان رجال و حديث شناس هيچ گاه توان مقابله با آن همه احاديث درست را ندارد و در نتيجه از درجه اعتبار مي افتد، از آن همه احاديث براي نمونه مي توان حديث زير را ياد كرد كه پيامبر صلي الله عليه و اله بنا به نقل همگان فرمود:

1- حسين مني و انا منه، هو سبط من الاسباط، احب الله من احب حسينا، ان الحسن و الحسين سيدا شباب اهل الجنة. [3] .

حسين از من، و من از او هستم؛ او سبطي ازاسباط [4] است؛ خدا دوست دارد هر كس را كه حسين را دوست بدارد؛ براستي كه حسن و حسين سرور جوانان اهل جنت هستند.

دوم، ابن عساكر، با چهار سند از انس بن مالك، يكي از اصحاب رسول خدا، نقل مي كند كه گفت: پيش ابن زياد بودم كه سر حسين عليه السلام را آوردند. ابن زياد با چوب خيزران به صورتش مي زد ومي گفت: مانندش را نديده ام! [كنايه از اين كه بسيار خوش سيما و جميل است] انس بن مالك مي گويد به ابن زياد گفتم: آري! در ميان اهل بيت، از همه بيشتر او (حسين عليه السلام) به رسول خدا صلي الله عليه و آله شبيه بود. [5] .

2- الحسن و الحسين، سيدا شباب اهل الجنة و ابو هما خير منهما. [6] .

حسن و حسين عليه السلام سرور جوانان جنت هستند و پدرشان از آن دو برتر است.

3- عن النبي صلي الله عليه و آله، انه قال لعلي و فاطمة و الحسن و الحسين: انا حرب لمن حاربتم و سلم لمن سالمتم. [7] .

پيامبر صلي الله عليه و آله به علي و فاطمه و حسن و حسين فرمود: من مي جنگم با كسي كه شما با او بجنگيد و صلح مي كنم با كسي كه شما با او صلح كنيد.

در اين مورد احاديث و روايات صحيح و معتبر بيشتر از آن است كه در اين مختصر بگنجد و بيش از صدها مورد از آنها را مي توان در كتابهايي چون احقاق الحق جلد 11 و 19 و فضايل الخمسه ي فيروز آبادي در جلد سوم و عبقات الانوار و الغدير و... كه همگي از كتب اهل سنت و به صورت مستند نقل شده است، مطالعه كرد تا به ساختگي بودن حديث مورد بحث، بيش از پيش


پي برد.

ابن ابي الحديد معتزلي درباره ي احاديث ساخته شده، سخني دارد كه يادآوري مي شود. او مي گويد: «بكريه»، گروهي از اهل تسنن، در برابر هر حديثي در فضيلت علي عليه السلام، حديث يا احاديثي در فضيلت مخالفان علي عليه السلام ساخته اند و به اين همه بسنده نكرده، احاديث زيادي در طعن و مذمت علي و فرزندان علي عليه السلام جعل كرده اند. [8] .