آنچه در اين فراز از پيام و سخن امام عليه السلام قابل توجه و حائز اهميت است، بيان ابعاد وسيع و مفهوم گسترده امر به معروف و نهي از منكر و اشاره به مهمترين بعد و جنبه عملي در اين مساله اساسي و حياتي است؛ زيرا آن حضرت با استناد به دو آيه از قرآن مجيد، مي فرمايد: «اگر امر به معروف و نهي از منكر در جامعه برقرار شود، همه واجبات از كوچك و بزرگ، عملي و همه مشكلات اجتماعي، حل خواهد شد».

آنگاه به عنوان نمونه و مثال، پنج مورد از اين امور را بدين صورت بيان مي كند.

يك - و ذلك ان الامر بالمعروف و النهي عن المنكر دعاء الي الاسلام.

«امر به معروف و نهي از منكر دعوت به اسلام است».

دو - «مع رد المظالم».

«و باز گرداندن حقوق به ناحق گرفته شده است».

سه - «و مخالفة الظالم».

«مبارزه با ستمگران است».

چهار - «و قسمة الفي ء و الغنائم».

«توزيع عادلانه ثروتهاي عمومي و غنايم است».

پنج - «و اخذ الصدقات من مواضعها و وضعها في حقها».

«و جمع آوري صدقات (زكات و مالياتهاي الزامي) بجا و صحيح و صرف كردن آنها در موارد شرعي است».

و پر واضح است كه قيام به امر به معروف و نهي از منكر در اين سطح وسيع مبارزه با ستمگران و گرفتن حقوق ستمديدگان و ريشه كن نمودن جور و فساد و اقامه عدل و داد در جامعه نمي تواند به صورت «فردي» و يا با امر به معروف «قولي» و بدون تشكيل حكومت اسلامي و ايجاد نيروي اجرايي، امكان پذير باشد.