به طوري كه در صفحات گذشته اشاره نموديم، عدالت و دشمني «بني اميه» با خاندان پيامبر صل عليه و آله و سلم عميق و ريشه دار بوده و منحصر به دوران پيامبر و صدر اسلام نبود، بلكه آنگاه كه اين خانواده به حكومت دست يافت و معاويه به قدرت رسيد، اين دشمني را به صورت شديدتر و با محاسبه دقيق تر اجرا نمود؛ زيرا اينك نه رسول خدا صل عليه و آله و سلم در حيات است و نه مانند گذشته جنگ و مبارزه با ظواهر اسلام صحيح است و لذا بايد اين عداوت را به اهل بيت پيامبر و حاميان واقعي اسلام متوجه و در جانشينان به حق رسول الله متمركز سازند و اين در شرايطي است كه اكثر مردم از حقيقت امر، بي اطلاع و توده جامعه به ظواهر امر، دلبسته اند و از درك حقايق غافلند، در اينجاست كه حسين بن علي عليه السلام با بيان عمق دشمني بني اميه و تكرار آن در مناسبتهاي مختلف، خواسته است گوشه اي از اين واقعيت را ابراز كند و پرده از افكار پليد و عقايد خطر ناك و تحريف در دين كه به وسيله امويان به وجود آمده است، كنار بزند و آتش كينه و عداوت آنان در نسبت به اهل بيت كه شعله آن با هيچ عاملي بجز ريختن خون فرزندان پيامبر، فرو نخواهد نشست و در اجراي دشمني خود با اهل بيت به كمتر از قتل حسين عليه السلام و يارانش و اسارت فرزندانش راضي نخواهد گرديد، برملا سازد. ولي مهم اين است كه بدانيم چون اين عداوت، ريشه فكري - اعتقادي دارد، لذا منحصر به دوران پيامبر صل عليه و آله و سلم و ائمه نيست بلكه در هر زمان و عصري، بني اميه هايي وجود دارند كه با اسلام و مسلمين در جنگ و ستيز هستند و به عقيده خود تا اسلام را سركوب و تا مسلمانان را از صحنه خارج نكنند و آنان را به زنجير ذلت نكشند، خواب راحت به چشمشان نخواهد رفت.