اين خاندان هميشه رقيب و مخالف سرسخت پيامبر (صلي الله عليه و آله) بود و تا فتح مكه و يأس كامل مشركين، در حال جنگ با اسلام و قرآن بوده و در جنگ بدر، احد و احزاب، نه تنها پرچم كفر به دوش ابوسفيان و معاويه قرار داشت، بلكه در بعضي از اين جنگها، «هند» همسر ابوسفيان نيز به عنوان تقويت روحي و حمايت معنوي از سپاهيان شرك، به همراه آنان در ميدان جنگ حضور مي يافت.

ولي پس از پيروزي اسلام در «جزيرة العرب» كه براي آنان تظاهر به شرك و جنگ علني وجود نداشت، اين كفر به نفاق مبدل گرديد و ظاهرا اسلام را پذيرفتند، اما در باطن امر و در عمل، همان دشمني و كينه گذشته با اسلام و قرآن را تعقيب نمودند و آنگاه كه معاويه به قدرت رسيد، در كنار اين نفاق، ظلم و ستم بر مسلمانان واقعي را به حد اعلي رسانيده و پيروان اميرمؤمنان (عليه السلام) را به زنجير كشيد و اينك نوبت به فرزند او يزيد فاسق رسيده است.

آري، حسين بن علي (عليه السلام) در لابلاي پيامها و گفتارهايش، هم از اهل بيت سخن گفته و هم خودش را معرفي نموده است و هم فساد بني اميه و دشمني آنان با اسلام و همچنين ظلم معاويه و فساد و انحراف يزيد را برملا ساخته است.

اينك پيامهاي آن حضرت را به ترتيبي كه اشاره نموديم به صورت چند بخش مستقل مي آوريم: