در روايات، افزون بر استشفا با تربت سيدالشهدا (ع) بوسيدن و ماليدن آن بر اعضاي بدن نيز توصيه شده است. در جامع احاديث الشيعه، در بابي با نام «باب استشفاء بتربة الحسين...و تقبليها...» بيش از هشت روايت نقل شده است؛ از جمله:

«عن زيد بن ابي اسامة قال: كنت في جماعة من عصابتنا بحضرة سيدنا الصادق (ع) فاقبل علينا ابوعبدالله (ع) فقال: ان الله تعالي جعل تربة جدّي الحسين (ع) شفاء من كل داء و اماناً من كل خوف فاذا تناولها احدكم فليقبلها و ليضعها علي عينيه و ليمرها علي ساير جسده...»؛ [1] .

يعني زيد، پسر اسامه مي گويد: با گروهي در محضر امام صادق بوديم. پس آن حضرت رو به ما آورد و فرمود: خداوند متعال تربت جدم حسين را شفاي هر درد و امان از هر ترس قرار داده است. پس اگر يكي از شما خواست آن را تناول كند، آن را ببوسد و بر چشمانش قرار دهد و بر ديگر اعضاي بدن بكشد.