«حسين مني أنا من حسين» [1] ؛ «أنا من حسين» در اين حديث شريف يعني چه و چه مفهومي مي تواند داشته باشد؟

پاسخ:

تفسيري كه عموما بدان اعتقاد دارند و صحيح هم به نظر مي رسد، اين است كه شهادت امام حسين عليه السلام، باعث احيا و زنده شدن مجدد دين اسلام و متعاقبا شخصيت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم و احكام و قوانين اسلام شد. يعني اگر امام حسين عليه السلام و عملكرد ايشان نبود، از دين آسماني اسلام كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم آن را از سوي خداوند ارزاني داشته بود، چيزي باقي نمي ماند. فدا شدن امام حسين عليه السلام منجر به بقاء دين و احياء نام پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم شد؛ و اين امتيازي بود كه امام حسين عليه السلام داشت و ديگران از چنين موقعيتي برخوردار نبودند. اين تفسير خوبي است و تنها ايراد آن، سياق دو جمله در روايت است. به اين صورت كه مي فرمايد حسين عليه السلام از نظر ولادت از من است و من از نظر بقاء و دوام دينم از حسين عليه السلام هستم.

وجوه ديگري براي پاسخ به اين سؤال، ذكر شده است؛ كه دو مورد از آنها را نقل


مي كنيم:

1 - ممكن است مراد اين باشد كه من و حسين عليه السلام، از يك شجره و يك نور هستيم و بهم اتصال داريم و اين قرب و نزديكي، باعث مودت و محبت بسيار بين آنها مي باشد. اينگونه اصطلاحات در بين مردم نيز متداول است؛ مثلا يك نفر به پسر يا برادر و يا يكي از نزديكان و عزيزان خود مي گويد كه «من از تو هستم» و اين روايت نيز نشانگر آنست كه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم مي خواهد مزيتي براي امام حسين عليه السلام بيان كند.

لكن ممكن است اين پاسخ قانع كننده نباشد، چرا كه حضرت علي عليه السلام و امام حسن عليه السلام و نيز ساير بني هاشم نيز فضيلت و مزيتي دارند كه ديگري ندارد و مي تواند مشابه همين حكم را در مورد آنها بكار برد.

2 - تفسير ديگر اينكه: همانگونه كه مي گويند درخت خرما از هسته ي خرما و هسته ي خرما از درخت خرماست، و مراد آن است كه هر چه كه در خرما هست، در درخت هم هست؛ پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نيز مي خواهد بيان كند كه تمامي كمالات موجود در پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم، در حسين عليه السلام نيز جمع است و در حقيقت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و حسين عليه السلام از تمامي جهات - غير از نبوت - مانند يكديگرند [2] .