بازگشت

عبدالله بن عباس


وي پسرعموي امام حسين عليه السلام بود كه در مكه به خدمت امام رسيد و گفت: پسرعمو! ترس آن دارم كه در اين سفر كشته شوي و فرزندانت به اسارت گرفته شوند، چون مردم عراق پيمان شكن هستند. به عقيده ي من بهتر است در مكه بماني و اگر خارج شدي بهتر است به سوي يمن حركت كني. امام در پاسخش فرمود: «بخدا سوگند مي دانم كه تو از راه خيرخواهي و مهرباني اين پيشنهاد را مي كني، ولي من تصميم گرفته ام به سوي عراق حركت كنم... بخدا سوگند اينها دست از من برنمي دارند، مگر اينكه خون مرا بريزند و وقتي چنين كردند خداوند كسي را بر آنان مسلط مي كند كه آنها را چنان به ذلت و زبوني بكشاند كه پست تر و ذليل تر از پيراهن كهنه و پاره ي زنان گردند». [1] .


پاورقي

[1] کامل ابن‏اثير ج 4، ص 37.