در زماني كه اميرالمؤمنين عليه السلام حكومت را بدست گرفت، - اگر نگوييم كه علم امامت داشت، حداقل - با شناختي كه از طلحه و زبير داشت، مي دانست كه در آينده چه مشكلاتي را براي جامعه ي اسلامي پيش مي آورند. يا مي دانست كه عمروعاص و معاويه چه كساني هستند و با روحيه ي آنها كاملا آشنا بود. بهتر نبود اميرالمؤمنين عليه السلام با آنان از در آشتي وارد مي شد و مقداري از بيت المال را در اختيارشان مي گذارد؛ تا ديگر دشمني ها و سنگ اندازيهاي آنان منجر به شهادت خود حضرت نشده و بيت المال در اختيار آنان قرار نگيرد تا صرف مبارزه با امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام گردد؟ چرا حضرت با آنها مماشات نكرد تا در نهايت منجر به وقوع حادثه ي كربلا و شهادت اباعبدالله عليه السلام و در پي آن اسارت اهل بيت عليهم السلام نشود؟

پاسخ: