حادثه عاشورا تركيبي از حماسه و تراژدي است و اين دو تفكيك ناپذيرند. سخن در اين نوشته بر سر آن است كه كدام يك از اين دو اصل است: حماسه يا تراژدي؟ با دو ديد سياسي و عاطفي مي توان به عاشورا نگاه كرد. ديد سياسي حماسه را اصل مي داند و ديد عاطفي تراژدي را. نويسنده كه حماسه را اصل دانسته و از ديد سياسي به واقعه نگريسته است، به هدف كشي از قيام امام حسين عليه السلام، آفت گزافه گويي، هدف سازي از گريه، پديده روضه خواني و بدعت قمه زني پرداخته و اصلاح در شيوه هاي عزاداري را ضروري دانسته است. او پاك سازي روضه خواني و اصلاح عزاداري را از وظايف روحانيت برشمرده است.

كليدواژه ها: عاشورا، حماسه، تراژدي، هدف امام حسين عليه السلام، گريه كردن، روضه خواني، بدعت.

در دهم محرّم 61، در گوشه اي از جهان اسلام واقعه اي صورت بست كه با گذشت قرن ها از آن، نه تنها فراموش نشده، كه فروزان تر گرديده است. آن رخداد عبارت بود از كشته شدن فرزند پيامبر به دست مدّعيان پيروي از همان پيامبر! از آن تاريخ، به قدري از آن عاشورا سخن رفته است كه اينك ما وارث دو عاشورا هستيم: عاشوراي حسين و عاشوراي شيعه. اين نوشته شامل چندي اشارات و تنبيهات است در باره اين دو موضوع.