در منزلگاه «ثعلبيه» در پاسخ «ابوهره ازدي كوفي» كه پرسيد: چرا حرم امن خدا و حرم جدتان را ترك كرديد، امام (ع) پاسخ فرمودند، «بني اميه مال مرا گرفتند، صبر كردم، به آبروي من لطمه زدند، صبر كردم و اكنون خواستند، خونم را بريزند، گريختم.» [1] در پاسخ «فرزدق» كه در ديدارش با امام (ع) از انگيزه خروج از مكه با اين همه شتاب مي پرسد، حضرت پاسخ فرمودند كه «اگر شتابان از حرم امن الهي بيرون نمي آمدم، دستگير مي شدم.» [2] به همين دليل درست حركت امام (ع) از مكه درست همان روزي است كه «عمرو بن سعيد بن عاص» با لشكري انبوه وارد مكه مي شود و در حالي كه امام به قصد انجام عمل حج احرام بسته بودند، از ادامه اعمال و مناسك منصرف شدند. [3] اين گروه به قدري در كارشان جدي بودند كه حتي پس از خروج امام (ع) از مكه راه را بر حضرت بسته و نزديك بود، كار به زد و خورد بينجامد. [4] .