اين مقاله كه با ميزان و ابزار عقل به مطالعه نهضت كربلا پرداخته است، زير بناي بحث را بر دو مفروض اساسي زير گذاشته است:

اول - امام حسين (ع) يك عالم به تمام معناي ديني بوده و درصدد محقق كردن احكام اسلامي بود.

دوم - امام (ع) شخصيتي انقلابي، سازش ناپذير و در عين حال معقول و منطقي بوده كه در عين اهل مصالحه نبودن به دنبال اخذ بهترين تصميم ممكن در وضعيت زماني و مكاني متفاوت بوده است.