مورخين بگونه اي گفته اند كه:

طايفه بني اسد، آنگاه كه شهيدان خويش را دفن مي كردند


جون را فراموش كردند كه دفن نمايند، بعد از ده روز به صحراي كربلا مي آيند تا جون را دفن نمايند، جسد مطهر جون را مي يابند كه گوئي گلابداني است يا كه منبعي از مشك و عنبر و هيچگونه تغييري در آن حاصل نگرديده، تازه است و خون چكان.

آري، اينگونه، جون حيات طيبه، را وداع نمود، در حاليكه باخيالي مطمئن راهي بهشت گرديد وجداني راحت يافت روحا و نفسا از رسالت و مسئوليت خويش كه رضاي خداوند در آن بوده راضي بود.

با نرمش قهرمانانه جون و ريتم شورآفرين جهادش چون ديگر ياران و اصحاب حسين عليه السلام، ديواره هاي شرك و كفر بني اميه شكست برداشت و متلاشي شد و بسان زلزله اي سهمگين آن را زير و رو نمود.

خون پاك جون و برادرانش،شهادت صداقت و حقيقت است در نزد خداوند متعال و سند رسوائي و ننگ و نفرت است بر چهره پليد يزيد و ابن زياد و ابن سعد و ديگر حراميان همگام شان در طول تاريخ.

خداي رحمت كند جون را و اين قرباني از او پذيرفته شود و نزد ابرار و صدقين و شهداء مأوي گيرد.