بازگشت

مقدمه اي كوتاه از سماحة الامام السيد موسي الصدر


بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله رب العالمين و الصلاة و السلام علي سيد المرسلين و آله الطيبين الطاهرين و بعد:

بي گمان، كشش و گرايشم به حق و جهاد در راه آن، مرا بر آن داشت تا مقدمه اي بر كتاب شهداء كربلا بنويسم، آن پيشگامان نهضت بزرگ بشري، آنان كه شراره و جرقه انقلاب عليه جنايت و كجروي ها بودند، انقلابي كه همواره شعله فروزنده اش در كالبد انسانهاي تشنه ي حق و عدالت و برطرف كنندگان ستم و جنايت، دامن مي زند.

بي گمان، بذل و بخشش به ناتوانان، فداكاري و از خود گذشتگي نوعي ايثار است، اما در ميان اين ها شهادت در راه خدا، نامي ترين و پربهاترين نوع ايثار است.

كاروان امام حسين عليه السلام براستي كاروان شهادت است،


كارواني كه كربلاء مقصدش و شهادت هدفش و جنت مهبطاش بود.

شوريده حالاني كه قدمهاشان مشفق كارشان و جانهاشان هموار كننده راهشان و خونهاشان آب دهنده سرزمين طف است.

حقا كه كاروان حسين (ع) مشعل هدايت بشريت است، و ستاره درخشنده راهياب در دل ظلماني شب كه از ظلم ظالمان و ستم مستكبران تيره و تار گشته. و فريادي است رعدآسا در گوش هاي جرم گرفته جباران و گردنكشان تاريخ. و ناقوس مرگ مستكبران و نواي نويدبخش مستضعفين هميشه زمان.

همراهان و همگامان حسين (ع) جوانمرداني بودند كه با ايمان به پروردگارشان حركت را آغاز كردند و خداي نيز بر هدايت شان افزود و شهادت را نصيب شان و جنت را مكانشان گردانيد. و بدين سان، تاريخ بر صفحه اي سيمين با خطي زرين اين حماسه شكوهمند توحيدي را براي همه شاهدان آينده زمان ثبت و ضبط نمود.

من از خداوند بزرگ اميدوار و خواهانم كه به وسيله اين چهره هاي بزرگ و قهرمانان فاتح تاريخ نسل هاي مسلمان ما را ياري فرمايد تا راه هدايت شان را برگزينند و روش آنان را در جهت نجات بياموزند. و ما را استوار و مقاوم بر جانبداري از حق در صراط مستقيم هدايت فرمايد و به ما توفيق دهد تا به آن چه آنان بدان رسيده اند ما نيز به مجد و عزت و كرامت اسلامي خويش نائل گرديم.

و الله الموفق - موسي الصدر [1]

30/ج الثاني / 1394


اينك كه بر اين سطور مي نگريم، 9 سال از تاريخ تحريرش مي گذرد، و 5 سال از لحظه ي غيبتش!!.

امام صدر براستي جلوه اي تمام عيار از آن چه بايد بود بود، قرباني انديشه توحيدي اش گرديد، قرباني شعار بزرگ لا شرقيه، لا غربيه. او كه قرآن را بر كتاب الاخضر و اسلام عزيز را بر الشيوعيه القوميه و الاشتراكيه ترجيح داد و اسير وسوسه هاي آن خناس نشد و آرزو داشت تا راه و رسم امل به شيوه حسين (ع) و حسينيان باشد نه به گونه شرق پرستان غرب زده درود بر او و راه و رسم او باد.

و ما نيز به اميد رهائي اش، كه شيعيان و مسلمين لبنان سخت بي سرپرست اند.

انشاء الله.

مترجم


پاورقي

[1] در صفحه بعد.