مرحوم آيت الله دستغيب ره مي فرمايد:

سيد بزرگوار مرحوم دكتر اسماعيل مجاب عجائبي از دوراني كه در هندوستان زندگي مي كرد و مشاهده نموده بود نقل مي كرد، از آن جمله مي گفت: عده اي از بازرگانان هندو (بت پرست) به حضرت سيدالشهداء معتقد و علاقه مندند و براي بركت مالشان با آن حضرت شريك مي شوند، يعني در سال مقداري از سود خود را در راه آن حضرت صرف مي كنند بعضي از آن ها روز عاشورا بوسيله شيعيان شربت و پالوده درست كرده و خود به حال عزا مي ايستند و به عزاداران مي دهند يكي از آنان عادت داشت كه خود همراه سينه زنها حركت مي كرد و با آن ها سينه مي زد؛ وقتي مرد، طبق مراسم مذهبي خودشان، بدن او را سوزاندند. همه بدنش سوخت، جز دست راست و قطعه اي از سينه اش كه نسوخت.

فاميل او، دو قطعه را به قبرستان شيعيان آورده و گفتند: اين دو عضو مربوط به حسين شماست.

و اين مطلب مشهور و مسلم است كه جماعتي از هندو هر مسأله شبهاي عاشورا در آتش مي روند و نمي سوزند. [1] .