مؤلف گويد: عظمت مصيبت و مظلوميت سيدالشهداء كه زمين و زمان را در عزا فرو برده است، بايد در وجود مقدس و مطهر اباعبدالله الحسين عليه السلام جستجو كرد.

عليرغم آنكه بسياري عظمت مصيبت آن امام مظلوم را، در شدت و فجيع بودن مصائب وارده بر حضرت مي دانند، عظمت مصيبت در اين است كه شخصيت والا و بي همتاي عالم اسلام به دست تبهكاراني مثل يزيد به شهادت مي رسد، بزرگي مصيبت حضرت، رابطه مستقيم با عظمت شخصيت حضرت دارد،

شما مي دانيد كه اهانت به يك مرجع تقليد، دهها بار سنگين تر و بزرگتر است از ضرب و شتم، افراد عادي، چرا كه اهانت به يك مرجع و يا عالم ديني، اهانت به فرد نيست، اهانت به مرجعيت و دين و يك ملت است،

شهادت سيدالشهداء، اهانت به دين بود، اهانت به پيامبر بود، اهانت به خداوند بود، كسي مي تواند پي به عظمت مصيبت سيدالشهداء ببرد كه هرچه بيشتر پي به شخصيت والاي سيدالشهداء برده باشد، بيهوده نيست كه امام زمان در زيارت ناحيه مي فرمايد. بجاي اشك، بر تو - اي حسين - خون مي گريم، زيرا حضرت بهتر از هر كس، پي به عظمت سيدالشهداء و به دنبال آن به عظمت مصيبت حضرت، خواهد برد.

پس سعي كنيد اي عزيزان، هر چه بيشتر، نسبت به اهل البيت مخصوصا اباعبدالله الحسين معرفت پيدا كنيد، كه در اين صورت، از صميم دل محزون مي شويد، و بي اختيار دل مي شكند و اشك چشم جاري مي شود و چه ارزشمند است آن اشكي كه از روي معرفت جاري گردد.