و اين سمرة ابن جندب همان است كه از جانب زياد بر بصرة حكومت مي كرد و در كشتار مردم اسراف نمود، انس ابن سيرين گويد: سمرة هشت هزار نفر را كشته است، معاويه به او گفت: آيا نمي ترسي كه بي گناهي را كشته باشي؟ جواب داد: اگر همانند اينها را هم بكشم واهمه اي ندارم. [1] .

ابو سوار عدوي گويد: سمرة در يك بامداد چهل و هفت نفر از قوم مرا كه قرآن را جمع كرده بودند كشت. [2] .

و اين بدبخت پس از آنكه معاويه او را عزل كرد گفت: خدا معاويه را لعنت كند، اگر آنچنانكه معاويه را اطاعت كردم، خدا را عبادت مي كردم، هرگز مرا عذاب نمي كرد.

و او همان كسي است كه بي گناهاني را كه شهادتين بر لب جاري مي كردند، يكي پس از ديگري در يك مجلس كشته تا به بيست و چند نفر رسيد. [3] .