بزرگان اهل سنت روايت كرده اند كه معاويه ظرفي از طلا يا نقره را به بيشتر از خودش فروخت، يعني ظرف طلائي را با طلاي بيشتري معامله كرد. يكي از اصحاب پيامبر بنام ابودرداء به او گفت: از پيامبر شنيدم كه مي فرمود: اين گونه اشياء بايد به هم وزن فروخته شود (نه بيشتر) اما معاويه گفت: من در اين كار اشكالي نمي بينم، ابودرداء گفت: كيست كه مرا از معاويه معذور كند، من او را از پيامبر خبر مي دهم، اما او از راءي خود به من مي گويد و سپس عهد كرد كه با معاويه در يك سرزمين نباشد،

و در حديث ديگري عبادة ابن صامت نيز در شام معاويه را از اين ربا نهي كرد اما معاويه اعتراض كرده و گفت اين حديث را بازگو كن و مگو، عبادة گفت: مي گويم هر چند معاويه را ناخوش آيد. [1] .