و پس از شهادت حضرت امير عليه السلام معاويه كه تا بحال بعنوان يك شورشي شناخته مي شد، رسما بعنوان خليفه بر سر كار آمد، روي كار آمدن معاويه، نمودار شدن تمام كينه هاي باطني بود كه سالها جرات ظهور نداشتند، خليفه دوم پس از برادرش يزيد والي شام شد، عمر در زمان خلافتش برخلاف برنامه و طبيعت خود كه به استانداران سخت گيري مي كرد!

با معاويه مسامحه كرد و به او گفت: نه بتو امر مي كنم و نه تو را نهي مي كنم [1] ، و به اين ترتيب او در اعمال خود افسار گسيخته و همانند پادشاهان كسري و قيصر نموده بود، بابدست گرفتن خلافت، دين خدا را به بازيچه گرفت، معاويه بيست سال از زمان عمر تا پايان خلافت عثمان بر شام امير بود، و پس از آن نيز به مدت بيست سال ديگر بعنوان خليفه خلافت كرد.