هنوز صداي پيامبر در فضاي غدير در گوش مردم طنين انداز بود كه مي فرمود: خدايا دوستان علي را دوست بدار و دشمنانش را دشمن دار، كه به خانه فاطمه هجوم آوردند، عمر صدا زد بخدا قسم كساني كه در خانه متحصن هستند بايد براي بيعت با ابوبكر خارج شوند و گرنه خانه را با ساكنان آن آتش مي زنم!

يكي گفت: در اين خانه فاطمه است، جواب داد گرچه او باشد [1] ، و شهرستاني در ملل ونحل از نظام نقل نموده است كه عمر در روز بيعت چنان بر شكم فاطمه زد كه محسن را سقط كرد و عمر فرياد مي زد خانه را با هر كه در آن است آتش زنيد و در خانه نبود جز علي و فاطمه و حسن و حسين (عليهم السلام). [2] .

و سرانجام حضرت علي عليه السلام را با وضعيتي بس نابهنجار براي بيعت به مسجد برند و با شمشير كشيده او را به بيعت تهديد نمودند، حادثه آنقدر تاسف بار بود كه ابوبكر هنگام مرگ آرزو مي كرد اي كاش من معترض خانه فاطمه نمي شدم هر چند كار به جنگ مي كشيد [3] .

و به دنبال آن مساله فدك پيش آمد، و دست خاندان پيامبر را با جعل يك حديث، از اين پشتوانه اقتصادي كوتاه كردند و به دنبال آن خمس كه حق مسلم اهل البيت بود از خاندان پيامبر دريغ شد.