امام صادق عليه السلام فرمود: وقتي امام حسين عليه السلام متولد شد، خداوند عزوجل جبرئيل را دستور داد تا با هزار فرشته از جانب خداوند و جبرئيل به پيامبر اكرم تبريك بگويد.

جبرئيل در ميان راه به جزيره اي رسيد كه فرشته اي به نام فطرس بخاطر سستي كه در انجام دستور الهي كرده بود، بالش شكسته و مانده بود، او هفتصد سال بود كه خدا را آنجا عبادت مي كرد، فطرس به جبرئيل گفت به كجا مي روي؟ گفت: خداوند بر محمد نعمت عطا فرموده، من مأمورم كه از جانب خداوند و خودم به او تهنيت بگويم، فطرس گفت: مرا هم با خود ببر شايد كه محمد برايم دعا كند، و جبرئيل او را آورد، پس از اينكه پيغام خود را رساند، جريان فطرس را گفت، پيامبر اكرم فرمود:

خود را به اين نوزاد بمال و به جايگاهت (در عالم بالا) برگرد، فطرس چنين كرد و اوج گرفت. [1] .