هميشه انجام اعمال پست و ضد انساني احتياج به بهانه و توجيه دارد


اعمالي همچون كشتن كودكان در جنگ يا بمياران شيميايي افراد غير نظامي و يا شهيد كردن افراد به صورت تشنه و جلوگيري از رساندن آب به كودكان و زنان و...

در مورد بستن آب بر حسين عليه السلام و ياران او، نيز دشمن بهانه مي آورد و مي گويد: وقتي مردم مدينه عثمان را كشتند، آب را به روي او بستند. پس ما هم انتقام آن را از حسين عليه السلام مي گيريم؛ آنان اين بهانه را تكرار مي كردند [1] . تا ياران خويش را براي انجام اين عمل غير انساني توجيه كنند و تبليغات سوء عليه امام عليه السلام به راه اندازند.

اين مطلب مي تواند براي ما درس عبرتي باشد كه مواظب باشيم كه بهانه به دست دشمنان ندهيم تا بوسيله آن اعمال ضد انساني خود را توجيه كنند و استفاده تبليغاتي عليه سپاه حق بنمايند.

البته اين مطلب روشن بود كه امام حسين عليه السلام در جريان كشتن عثمان دخالتي نداشت، ولي دشمنان از جهل مردم سوء استفاده مي كردند. و از اين رو بود كه عبيد الله بن زياد (حاكم كوفه) به عمربن سعد (فرمانده ي نظامي لشكر دشمن) نوشت:

(حل بين الماء و بينه كما حيل عثمان و بين الماء يوم الدار)

بين حسين عليه السلام و آب فاصله بينداز، همانطور كه بين عثمان و آب در آن واقعه (قتل عثمان يوم الدار) فاصله انداخته شد [2] .