به «عمربن سعد» فرمانده ي لشكر دشمن، وعده ي حكومت بر شهر ري (در قسمت مركزي ايران) داده شده بود و بدين جهت بود كه با همه ي نصيحت هاي امام عليه السلام حاضر نشد كه دست از دامان يزيد بردارد و به ياري امام بشتابد [1] (هر چند كه به آرزوي حكومت ري نيز نرسيد).

و نيز امام عليه السلام به فرزدق مي فرمايد: «الناس عبيد الدنيا (عبيد المال) [2] .


مردم (كوفه) بنده ي دنيا هستند اين كلام امام به همين طمع و حرص مردم به دنيا اشاره دارد.