شجاعت ياران حسين عليه السلام احتياج به توضيح ندارد و از سخنان آنها در شب عاشورا روشن شد [1] بلكه شجاعت آنها در بين ملت ها، زبانزد و ضرب المثل است. آنان با تعدادي اندك (هفتاد و چند نفر) در مقابل


لشكري عظيم ايستادند، مردانه جنگيدند و تا آخرين نفر شهيد شدند؛ و در صف شجاعت اين مردان همين بس كه در كتاب هاي تاريخ شيعه و سني هيچ كجا يافت نمي شود كه گفته باشند، يكي از اصحاب حسين عليه السلام از ترس دشمن فرار كرد.

در ميان ياران حسين عليه السلام كساني بودند كه براي رفتن به ميدان جنگ گريه مي كردند و براي كسب اجازه ي از فرمانده ي خويش دست و پاي او را مي بوسيدند [2] .