امام حسين عليه السلام با دوستان و يارانش، پنهان كاري نمي كرد و راست كردار بود.

براي مثال در شب عاشورا خبر كشته شدن و شهادت خويش را به آنان اعلام كرد، تا آزادانه تصميم بگيرند كه با او بمانند يا او را ترك كنند [1] .

(در اين مورد به مبحث آموزه هاي نظامي «صراحت با اصحاب در اخبار نظامي» نيز مراجعه كنيد.)