امام حسين عليه السلام نسبت به دوست و شمن، عادل بود و رعايت انصاف را مي نمود، اينك به چند مثال توجه كنيد:

1 - حاكم يمن مقداري حله و... براي يزيد فرستاده بود، امام عليه السلام در بين راه اموال حكومت طاغوت را مصادره كرد و بعد از مصادره آن اموال به شتربانان گفت: «من شما را مجبور نمي كنم هر كس دوست دارد با ما به عراق بيايد، كرايه اش را مي دهم و همراهي او را گرامي مي دارم و هر كس دوست ندارد از همين جا (در راه عراق) از ما جدا شود و كرايه راهي را كه تا اينجا پيموده است به او مي پردازم. [1] .

و بعضي از شتربانان برگشتند و برخي با امام عليه السلام همراه شدند.

2 - امام عليه السلام در سفر رعايت افراد ضعيف را مي كردند و از اين رو در


هنگام خروج از مدينه، اول زنان و كودكان را سوار كردند [2] .